Η μαστίχα της Χίου – το «δάκρυ» των θεών
Η μαστίχα Χίου δεν είναι απλώς ένα αρωματικό ρετσίνι∙ είναι ένα κομμάτι ιστορίας, μυθολογίας και πολιτισμού που συνοδεύει τον ελληνισμό για πάνω από δύο χιλιετίες.
🏺 Η μαστίχα στην αρχαιότητα
Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν καλά τις ιδιότητες της μαστίχας. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι η μαστίχα χρησιμοποιούνταν όχι μόνο στη διατροφή αλλά και στην ιατρική και την αρωματοποιία. Ο Ιπποκράτης τη συνιστούσε για το στομάχι και την καλή πέψη, ενώ οι γιατροί της Αρχαίας Ρώμης τη θεωρούσαν απαραίτητο φάρμακο για την υγεία των δοντιών και των ούλων.
📜 Μυθολογικές αναφορές
Σύμφωνα με τον μύθο, η μαστίχα γεννήθηκε από τα δάκρυα που έχυσε η σχίνος όταν ο Ρωμαίος στρατιώτης σκοτώνει τον Άγιο Ισίδωρο στη Χίο, μάρτυρα του 3ου αιώνα μ.Χ. Από τότε, μόνο η γη της Χίου κράτησε το μυστικό αυτής της μοναδικής ρητίνης.
Παλαιότερες παραδόσεις θέλουν τη μαστίχα να θεωρείται «δώρο των θεών», με τις σταγόνες της να παρομοιάζονται με τα δάκρυα της Σελήνης που έπεφταν στη γη.
🍃 Καθημερινή χρήση στην αρχαιότητα
Η μαστίχα δεν ήταν μόνο ιατρικό ή μυστηριακό προϊόν. Στην αρχαία ελληνική κουζίνα χρησιμοποιήθηκε σε ψωμιά, κρασιά και γλυκίσματα για να δώσει ξεχωριστό άρωμα. Οι γυναίκες τη μασούσαν σαν φυσικό τσίχλα, για δροσερή αναπνοή και λευκά δόντια – γι’ αυτό και ο Αθήναιος, στο έργο του Δειπνοσοφισταί, αναφέρει ότι οι καλλιεργημένες Αθηναίες είχαν τη συνήθεια να μασούν μαστίχα.
🌍 Η φήμη της μαστίχας
Η φήμη της μαστίχας έφτασε μέχρι την Ανατολή. Στην Αίγυπτο τη χρησιμοποιούσαν για την ταρίχευση, στη Μέση Ανατολή ως μπαχαρικό και άρωμα, ενώ οι Ρωμαίοι την εξήγαν ως πολύτιμο προϊόν πολυτελείας.
💎 Ένα μοναδικό προϊόν
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι μόνο στη Χίο, και μάλιστα στα Μαστιχοχώρια, παράγεται η αυθεντική μαστίχα. Ούτε οι Βυζαντινοί, ούτε οι Οθωμανοί, ούτε οι σύγχρονοι επιστήμονες κατάφεραν να μεταφυτέψουν το φαινόμενο αυτό αλλού. Έτσι η μαστίχα έγινε θησαυρός του νησιού και σήμερα έχει αναγνωριστεί ως Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ).
✨ Συμπέρασμα
Η μαστίχα της Χίου δεν είναι απλώς ένα αρωματικό στοιχείο στην κουζίνα μας. Είναι ένα «δάκρυ» που κουβαλά μέσα του μυθολογία, ιστορία, θεραπεία και γεύση. Ένα δώρο των θεών, που μόνο η ελληνική γη ξέρει να χαρίζει.
Αλεξανδρος Ανδρουλάκης
